Met deze woorden op het bericht van overlijden heeft de familie het overlijden van onze volleybaltrainer Ulli bekend gemaakt. Het is al weer een hele tijd geleden dat Ulli op een trainingsavond van de recreanten VCB, zomaar in De Houtmoune langskwam om te kijken of hij als trainer iets zou kunnen betekenen. Na een kort overleg werd gelijk die avond nog besloten dat Ulli zeer welkom was. En de volgende maandagavond stelde Ulli zich dan ook voor met de woorden: “Ik heet Ulli, net zoals het woord jullie. Ik woon nu in Buitenpost en ik train jullie zolang ik kan vanwege mijn prostaatkanker. Ieder jaar is voor mij een bonusjaar!”
De eerste training van Ulli begon met een gedegen warming-up, beginnende met de woorden: “eerst even instuiten!”. Als recreanten was dit voor ons een totaal nieuwe benadering. Maar er volgden gelukkig nog heel wat jaren, waarop we onder leiding van Ulli, steevast begonnen met “eerst even instuiten”. Zijn enthousiasme voor het volleybal sloeg over op onze recreantengroep en het is dankzij zijn benadering en inbreng, dat het spel veel beter werd. Dit bleef niet ongemerkt binnen de vereniging en Ulli werd dan ook gevraagd om enkele jeugdgroepen te begeleiden. Met veel plezier kijken we terug op een kersttoernooi dat Ulli enkele jaren geleden heeft georganiseerd en waarin hij voorstelde om op badmintonveldjes te spelen.
Tijdens de afscheidsdienst deelden de kinderen hun herinneringen aan hun vader en werden we meegenomen met een sprong terug in de tijd: de tijd toen Ulli en Minke elkaar leerden kennen op Ameland in de jeugdherberg. Ze gingen al snel wonen in Hamburg maar het duurde niet lang of zij verhuisden van Hamburg naar Dokkum. Hier was Ulli werkzaam in de metaalsector. In de metaalsector lag Ulli zijn hart: vooral in het fijn-metaal met zijn speciaal gereedschap. Gereedschap wat hij zorgvuldig bewaarde. De laatste jaren was hij werkzaam bij Philips. In Dokkum pakte hij gelijk zijn lievelingssport volleybal weer op.
Toen er gezinsuitbreiding kwam was het bijna vanzelfsprekend dat ook de kinderen gingen volleyballen. Tijdens de afscheidsplechtigheid memoreerde één van de kinderen dat, ‘de zaterdag altijd in het teken stond van volleybal’.
Vele jaren was Ulli in Dokkum binnen de volleybalvereniging Grado actief.
Na zijn verhuizing van Dokkum naar Buitenpost, bleef hij zowel betrokken bij Grado als ook bij VC Buitenpost. Doordat Ulli bij beide verenigingen trainer was, regelde hij ook, dat we van tijd tot tijd bij elkaar trainden en speelden.
Op woensdag 20 april 2022 hebben wij afscheid van hem genomen in uitvaartcentrum Noordoost Fryslân in Dokkum. Zoon Jannes en dochter Neeltje hebben hun herinneringen aan hun vader met ons gedeeld. Tevens hebben dochter Fraukje en zoon Ben een prachtig muziekstuk van Carl Maria von Weber voor hun vader uitgevoerd, waarbij Fraukje op klarinet werd begeleid door Ben op de vleugel. Na afloop was er gelegenheid om de familie te condoleren.
We zullen ons zijn enthousiasme voor het volleybal blijven herinneren. Vooral zijn uitroep van úúúút! Ulli mocht 63 jaar worden!
Recreantengroep VC Buitenpost.
Klaas van der Werf.